Kategorie

Kluczowe aspekty projektowania i działania systemu monitoringu wizyjnego

Komputerowy System Oceny Predyspozycji Operatorów - SAMAE .

"Czynnik Ludzki " w systemach monitoringu wizyjnego.

Kluczowe aspekty projektowania i działania systemu monitoringu wizyjnego

Proszę wskazać efekty działania poprawnie zorganizowanego systemu monitoringu wizyjnego.

Proszę podać rozwiązania zastosowania systemów CCTV w realiach małych i średnich miast gdzie do dyspozycji jest najczęściej jeden patrol policji.

Uszczegółowienie zaleceń dotyczących Systemu Wspomagania Dowodzenia jako elementu systemu nadzoru wizyjnego.

Jak należy zorganizować współpracę operatora z innymi podmiotami podejmującymi interwencje niż policja.

Powrót

Komputerowy System Oceny Predyspozycji Operatorów - SAMAE .

Jakie praktyczne wykorzystać system oceny operatora?

W jaki sposób można zastosować system oceny predyspozycji operatorów SAMAE we własnej jednostce?

Powrót

"Czynnik Ludzki " w systemach monitoringu wizyjnego.

Proszę podać praktyczne informacje o predyspozycjach fizycznych i psychicznych kandydatów na operatorów.

Czy w Polsce są prowadzone i przez jakie podmioty badania kandydatów na operatorów i koordynatorów? Czy zwykłe pracownie psychologiczne przeprowadzają tego rodzaju badania?

Jakie badania pozwalają wyznaczyć dobrego operatora i koordynatora?

Jaki jest najlepszy dostępny w Polsce sposób rozpoznawania predyspozycji psychicznych operatora ?

Jakie są koszty szkolenia operatora ?

Czy nabyte umiejętności obsługi systemu przez operatora, można uznać za powstanie odruchów warunkowych i czy nie będzie to skutkować rutyną i spadkiem wydajności ?

Czy istnieją jasne i klarowne akty (przepisy) określające maksymalną ilość kamer obsługiwanych przez operatora, jak również precyzyjnie wyznaczające czas pracy w Polsce?

Wpływ zmęczenia na zdolność postrzegania.

Jakie są najczęściej popełniane błędy w ocenie sytuacji obserwowanej przez operatora?

Powrót

Kluczowe aspekty projektowania i działania systemu monitoringu wizyjnego

Proszę wskazać efekty działania poprawnie zorganizowanego systemu monitoringu wizyjnego.

Poprawnie działający system monitoringu wizyjnego może mieć wielostronny wpływ na ogólnie pojęte środowisko, w którym został zainstalowany.

Niektóre efekty są oczywiste i związane z najczęstszym wykorzystaniem technologii CCTV, jak na przykład wzrost ilości udanych interwencji, poprawa wykrywalności sprawców przestępstw i incydentów, spadek ilości tych zdarzeń.

Z kolei wystąpienie innych efektów, takich jak poprawa działania służb miejskich, wzrost poczucia bezpieczeństwa i identyfikacji mieszkańców z obszarem, wymaga długiego czasu i mozolnego budowania wizerunku systemu monitoringu wizyjnego jako instytucji pożytecznej i niezbędnej w systemie zapewnienia bezpieczeństwa i funkcjonowania miasta. Trudno będzie je osiągnąć bez zaplanowania działań pozaoperacyjnych. System powinien „wychodzić do ludzi” z informacjami na temat możliwości wykorzystania technologii CCTV przez różne jednostki i instytucje. Prezentować skuteczność w działaniu bieżącym, informować o sukcesach, proponować nowe pola wykorzystania dla wspólnego pożytku.
To droga do odczuwalnych efektów działania systemu monitoringu wizyjnego.

Powrót

Proszę podać rozwiązania zastosowania systemów CCTV w realiach małych i średnich miast gdzie do dyspozycji jest najczęściej jeden patrol policji.

Musimy sobie zdawać sprawę, że pozyskanie i poprawne wyświetlenie obrazu to tylko połowa sukcesu w działaniu systemu CCTV. To co stanie się później, to znaczy czy nastąpi szybka i skuteczna interwencja, czy tylko będziemy się przyglądać zdarzeniu na ekranie monitora z nadzieją, że uda się zidentyfikować a następnie odszukać sprawcę, odróżnia efektywny system monitoringu od jego atrapy.

Planując system musimy obowiązkowo zapewnić możliwość odpowiedzi na zdarzenia, jak również określić, ile zdarzeń będzie zachodzić na nadzorowanym terenie równocześnie (na podstawie analizy danych archiwalnych) i w jakim czasie muszą zostać obsłużone.

Możliwe jest, że wspomniany pojedynczy patrol policji, na terenie o niskiej ilości zdarzeń, wsparty skuteczną technologią, poprawnie wytrenowany i zmotywowany, będzie w stanie obsłużyć skutecznie wszystkie interwencje.

Możliwe jest jednak, że konieczne będą rozwiązania zwiększające możliwości interwencji. Do bardzo popularnego modelu należą patrole łączone, na przykład Policji i Straży Miejskiej. Możliwe są też łączone patrole prywatnej agencji ochrony z funkcjonariuszem Policji, szczególnie wtedy gdy system jest obsługiwany przez zewnętrza agencję ochrony, a służbę w patrolu mogą pełnić operatorzy w czasie przerwy w pełnieniu aktywnego nadzoru monitorów.

Warto tez zastanowić się nad wykorzystaniem Patroli Obywatelskich, które mogłyby podejmować skuteczne interwencje w pewnych sytuacjach, jak na przykład dewastacje, graffiti, śmiecenie, nękanie młodzieży szkolnej przez rówieśników.
Tym bardziej, że interwencje te podejmowane byłby zawsze pod czujnym i stale "otwartym" okiem kamery, zabezpieczając interweniujące osoby

Powrót

Uszczegółowienie zaleceń dotyczących Systemu Wspomagania Dowodzenia jako elementu systemu nadzoru wizyjnego.

System Wspomagania Dowodzenia jest to rozwiązanie organizacyjne służące wsparciu działań podejmowanych w odpowiedzi na zdarzenia. Na ogół systemy nadzoru wizyjnego nie budują własnych rozwiązań w tym zakresie, bazując na strukturach i procedurach dowodzenia innych służb (Policji czy Straży Miejskiej)

Jednak możliwe jest oczywiście budowanie takich rozwiązań wokół realizowanych systemów nadzoru wizyjnego, wykorzystując wysoki poziom zinformatyzowania tych instalacji.

Do głównych zadań SWD należy:

- rejestracja zdarzeń

- przydzielanie zasobów do obsługi zdarzeń w trybie ręcznym lub automatycznym zgodnie ze zdefiniowanymi kryteriami
(np. najbliższy wolny radiowóz)

- obsługa zdarzeń wraz z przekazywaniem informacji o rozwoju zdarzeń w relacji grupa interwencyjna-centrala.

- szeroka analiza danych dotyczących zdarzeń

- udostępnianie danych w czasie rzeczywistym wśród wszystkich uprawnionych użytkowników systemu, w tym danych graficznych na mapach cyfrowych

Do głównych wymagań stawianych systemowi SWD należ:

- niezawodność platformy informatycznej i bezpieczeństwo danych

- praca w czasie rzeczywistym (zdarzenia lub zmiany cech zdarzeń widoczne są natychmiast dla wszystkich uprawnionych użytkowników systemu)

- łatwa integracja dowolnego sprzętu łączności (radiotelefony, centrale telefoniczne, rejestratory rozmów, systemy CCTV, laptopy z łącznością bezprzewodową, komputery doręczne typu Palmtop)

- integracja z systemem pozycjonowania (aktualna informacja o położeniu zasobów w terenie)

- integracja z systemem GIS (graficznej informacji o terenie) – obrazująca zdarzenia i położenie zasobów własnych na mapach cyfrowych a także umożliwiająca zaawansowaną analizę danych terenowych (np. ilość osób zamieszkałych w rejonie zdarzenia, kierunki spadku terenu w przypadku wycieków substancji)

- optymalna budowa interfejsu użytkownika pozwalająca na efektywną obsługę systemu przez członków grup interwencyjnych w czasie akcji

- możliwość budowy scenariuszy reakcji, pozwalających automatyzować czynności związane z obsługą zdarzenia (np. przydział zasobów w zależności od rodzaju i wielkości zdarzenia)

Powrót

Jak należy zorganizować współpracę operatora z innymi podmiotami podejmującymi interwencje niż policja.

Niezależnie od podziałów organizacyjnych pomiędzy służbą operatorską a grupami interwencyjnymi, należy dążyć do zbudowania z tych osób zespołu, bazując na świadomości wspólnoty celu jakiemu służy system monitoringu wizyjnego. Wszelkie podejmowane działania musza także znajdować oparcie we wspólnie uzgodnionych i przyjętych zbiorach procedur operacyjnych (tzw. SOP z ang. - Standard Operational Procedure w wersji polskiej SPO Standardowe Procedury Operacyjne). Ważne jest także kształtowanie umiejętności poprawnej komunikacji i organizacja stałych spotkań koordynujących

Do głównych elementów ujętych w SPO należą:

• wskazanie zwierzchnictwa w poszczególnych typach zdarzeń
• jednoznaczny opis sposobów komunikacji pomiędzy zespołami
• opis czynności podejmowanych przez strony w odpowiedzi na konkretne typy zdarzeń
• opis reakcji w odpowiedzi na eskalację zdarzenia.

Propagowanym przez Akademię rozwiązaniem organizacyjnym jest model zakładający, że prowadzenie grupy interwencyjnej wykonuje "oficer łącznikowy" stale obecny w Centrum Nadzoru sytemu CCTV. Niezależnie od przynależności organizacyjnej interweniujących (Policja, Straż Miejska, agencja ochrony), osobą tą powinien być ich formalny zwierzchnik służący (pracujący) w tej samej służbie (organizacji).
W czasie trwania interwencji "oficer łącznikowy" współpracuje z operatorem CCTV, który według jego wskazówek prowadzi kamery w rejonie zdarzenia tak aby zapewnić optymalna konfigurację obrazu. Do jego własnych zadań należy więc utrzymanie i prowadzenie poprawnej komunikacji z grupą interwencyjną i takie kierowanie działaniami, które doprowadzi do najszybszej i skutecznej odpowiedzi na zdarzenie.

Powrót

Komputerowy System Oceny Predyspozycji Operatorów - SAMAE .

Jakie praktyczne wykorzystać system oceny operatora?

Każda praca niezależnie od swojej specyfiki, wymaga właściwej selekcji na stanowiska oraz ewaluacji wykonywanej pracy, przeprowadzanej w regularnych okresach czasu.

System oceny operatorów powinien być wykorzystywany w każdej jednostce lub instytucji zarządzającej systemem monitoringu.

W pracy operatora system oceny wykorzystywany jest do:

- selekcji najlepszych kandydatów na stanowiska operatorów. Szczególne predyspozycje niezbędne do pracy operatora wymagają zastosowania wyrafinowanych metod. Właściwa selekcja jest koniecznym warunkiem do stworzenia efektywnego systemu monitoringu.

- ewaluacji (oceny) pracy zatrudnionych operatorów. Wysokie wymagania jakie stawia się przed personelem Centrum Nadzoru, powodują że w regularnych odstępach czasu należy przeprowadzać ocenę operatorów. Charakterystyki operatora mogą ulegać pogorszeniu (przyczyny: choroba, obniżenie sprawności jako konsekwencja urazu, wiek).

- wyboru najlepszych do najtrudniejszych zadań. Centrum Nadzoru może realizować różne cele. Niektóre z monitorowanych obszarów mogą charakteryzować się bardzo wysoka intensywnością skomplikowanych zdarzeń. Specjalne zadania wymagają najlepszych operatorów. Należy znaleźć takich ludzi, którzy będą zdolni do realizacji postawionych przed nimi, trudnych zadań. SAMAE jest systemem oceny który pozwala na różnicowanie operatorów i wybór najlepszych. Wyniki przechowywane są w bazie danych. Łatwo można porównać wyniki osiągane przez różnych pracowników.

Powrót

W jaki sposób można zastosować system oceny predyspozycji operatorów SAMAE we własnej jednostce?

Oferujemy możliwość przeprowadzenia testów za pomocą systemu SAMAE w miejscu pracy operatorów. Do przeprowadzenia testów wymagane są określone warunki. Dysponujemy niezbędnym sprzętem, który pozwala nam je stworzyć w dowolnym miejscu (m in. chodzi o odpowiednie komputery, krzesła, ekrany oddzielające badanych od siebie, odpowiednie oświetlenie).

Od zleceniodawcy wymagamy jedynie udostępnienia pomieszczenia na czas trwania testów.

Czas trwania całego procesu selekcji zależy jedynie od ilości osób jaką chcemy poddać testom. Badanie jednej osoby trwa ok. 1,5 h. Jednocześnie możemy poddać badaniu do 4 osób, czyli do 16 w ciągu jednego dnia.

W celu uzyskania dalszych informacji prosimy o kontakt telefoniczny lub mailowy samae@cctv.org.pl

Powrót

"Czynnik Ludzki " w systemach monitoringu wizyjnego.

Proszę podać praktyczne informacje o predyspozycjach fizycznych i psychicznych kandydatów na operatorów.

Predyspozycje niezbędne do pracy w charakterze operatora:

Predyspozycje fizyczne:

• doskonały wzrok
• percepcja głębi ostrości
• widzenie perspektywy na ekranie monitora
• zdolność do podążania za obiektem w ruchu
• detekcja szybkiego ruchu
• rozróżnianie kolorów
• krótki czas reakcji
• koordynacja oko - ręka

Predyspozycje psychiczne:

• zdolność do długotrwałej koncentracji
• odporność na nudę i monotonię
• wychwytywanie informacji kluczowych
• podzielność uwagi
• zdolność do zapamiętywania schematów działania
• wyobraźnia i pamięć przestrzenna
• wysoka odporność na stres
• dojrzałość
• samodzielność w podejmowaniu decyzji
• umiejętność współpracy w grupie

Powrót

Czy w Polsce są prowadzone i przez jakie podmioty badania kandydatów na operatorów i koordynatorów? Czy zwykłe pracownie psychologiczne przeprowadzają tego rodzaju badania?

W Polsce dotychczas nie przeprowadza się specjalistycznych badań kandydatów na operatorów i koordynatorów, odpowiadających specyfice pracy na tych stanowiskach. Pracownie psychologiczne nie dysponują metodami selekcji i badań pod tym kątem.

Akademia Monitoringu Wizyjnego jest w trakcie wdrażania odpowiedniej metodologii selekcji pracowników i w najbliższym czasie rozpocznie oferowanie takich usług na polskim rynku.

Powrót

Jakie badania pozwalają wyznaczyć dobrego operatora i koordynatora?

Aby wskazać dobrego operatora konieczne jest wszechstronne przebadanie go pod kątem wymienionych powyżej predyspozycji psychicznych i fizycznych. Badanie takie powinno uwzględniać wszystkie wymagane kryteria diagnostyczne. Ważne jest aby badanie symulowało pełen wachlarz warunków z jakimi spotyka się operator i mierzyło różne kombinacje kryteriów. Metoda musi spełniać rygorystyczne wymogi metodologiczne, aby uzyskać dokładne wyniki będące podstawą decyzji o zatrudnieniu na stanowisku operatora.

Proponowane przez Akademię Monitoringu Wizyjnego oprogramowanie SAMAE jest metodą,

która spełnia wszystkie wymienione wyżej wymagania.

Dobry koordynator powinien charakteryzować się znajomością zagadnień związanych z monitoringiem wizyjnym. Wymagana wiedza obejmuje specyfikę pracy operatora, zarządzanie, kierowanie zespołem, zagadnienia techniczne i prawne. Wskazane jest aby koordynator wykazał doświadczenie zawodowe związane z systemami CCTV.

Aby wyznaczyć dobrego koordynatora można się posłużyć następującymi metodami selekcyjnymi:

• rozmowa kwalifikacyjna
• testy predyspozycji, badające: zdolności komunikacyjne, interpersonalne, przywódcze
• case studies badające zdolności analityczne
• assessment center - zarządzanie grupą, podział pracy, zarządzanie sytuacja i ludźmi, kontrola sytuacji i procesów,
• symulacja sytuacji pracy w Centrum Nadzoru - rodzaj próbki pracy w warunkach rzeczywistych

Powrót

Jaki jest najlepszy dostępny w Polsce sposób rozpoznawania predyspozycji psychicznych operatora ?

Komputerowy System Oceny Predyspozycji Operatorów SAMAE jest obecnie najlepszym dostępnym na polskim rynku narzędziem selekcji. Pozwala wyselekcjonować najlepszych kandydatów do pracy w charakterze operatorów i poddać ocenie pracowników już zatrudnionych.

Zalety systemu:

• krótki czas oceny,
• bardzo dokładne wyniki pozwalające skierować najlepszych badanych do najbardziej wymagających zadań,
• natychmiastowe wyniki, dostępne w dwóch formach,
• baza danych wyników
• metoda selekcyjna spełnia wysokie wymagania metodologiczne pod względem trafności i rzetelności.

Powrót

Jakie są koszty szkolenia operatora ?

Trudno jest określić koszty szkolenia operatora bez analizy potrzeb szkoleniowych. Zależą przede wszystkim od zadań jakie stawiamy operatorowi. Zadania operatora wynikają z celów systemu monitoringu wizyjnego.

Koszty szkolenia zależeć będą od:
- poziomu zaawansowania umiejętności operatora (szkolenie wstępne czy zaawansowane)
- tego kto przygotowuje i przeprowadza szkolenie (pracownicy Centrum Nadzoru, czy konsultanci zewnętrzni, specjaliści)
- ilość osób szkolonych
- czasu trwania szkolenia

Powrót

Czy nabyte umiejętności obsługi systemu przez operatora, można uznać za powstanie odruchów warunkowych i czy nie będzie to skutkować rutyną i spadkiem wydajności ?

Warunkowanie jest metodą uczenia się. W ten sposób w ciągu całego życia przyswajamy sobie wiele umiejętności. Dzięki tej metodzie uczenia się wiemy jak odpowiadać na informacje które płyną z otoczenia. Operator uczy się jak właściwie reagować na zdarzenia, na co zwracać uwagę. To pozwala mu działać szybko i efektywnie.

Jednym z podstawowych wymogów dla operatorów jest odporność na nudę i monotonię. Są to ludzi dla których długotrwałe powtarzanie tych samych czynności, patrzenie na ten sam obraz nie jest problemem.

Ta cecha w połączeniu z właściwym systemem pracy chroni go przed rutyną.

Powrót

Czy istnieją jasne i klarowne akty (przepisy) określające maksymalną ilość kamer obsługiwanych przez operatora, jak również precyzyjnie wyznaczające czas pracy w Polsce?

W Polsce niestety ciągle podchodzi się do pracy operatora nie uwzględniając dostępnej wiedzy i praktycznych doświadczeń, jakie uzyskano w tym zakresie na świece. Brakuje regulacji normatywnych, panuje całkowita dowolność. Każdy z podmiotów zarządzających systemami monitoringu wizyjnego wypracowuje własną, często niestety niewłaściwą metodę.

Podstawową zasada (oczywista): Im mniej kamer przypada na operatora, tym większa wykrywalność zdarzeń na obszarze monitorowanym.
Przyjmuje się też, że ilość ta nie powinna przekraczać 16

Jednak każdorazowo decyzja musi opierać się na uwzględnieniu celu działania systemu

i środowiska w jakim system pracuje.

Jak ustalić właściwą ilość kamer na jednego operatora?

Należy przeprowadzić analizę, która powinna odpowiedzieć na następujące pytania:

• Jakie są cele systemu? Jakie zdarzenia system powinien wykrywać?
• Jaka jest intensywność zdarzeń (ile z nich zachodzi równocześnie)?
• Jak wiele zdarzeń system musi prawidłowo obsłużyć (tzn wykryć i zakończyć interwencją)

Dopiero na tej podstawie można podjąć decyzję co do ilości kamer obsługiwanych przez operatora.

W przypadku obszarów o niskiej intensywności zdarzeń, liczba kamer obsługiwanych przez jednego operatora może być większe, niż w przypadku obszarów o wysokiej intensywności zdarzeń. Więcej zdarzeń = mniej kamer.

W przypadku przewagi zadań PROAKTYWNYCH (prewencyjnych) lepsze wyniki osiąga się przy mniejszej liczbie kamer na jednego operatora. W przypadku przewagi zadań REAKTYWNYCH liczba kamer na jednego operatora może być większa.

Podobne znaleźności obserwujemy w przypadku czasu pracy. Większa liczba zdarzeń, przewaga zadań PROAKTYWNYCH = krótki czas intensywnej pracy, częste przerwy.

Sugerowana długości jednego okresu intensywnej pracy w ciągu zmiany: od 30 minut do 2h.

Polecamy publikacje Akademii Monitoringu Wizyjnego dotyczące zagadnień związanych z ergonomią pracy operatora oraz wnioski z badań poruszonego tu aspektu w działających systemach monitoringu w Wielkiej Brytanii – w dziale Publikacje

Zapraszamy też do kontaktu z naszymi konsultantami, którzy szczegółowo objaśnią Państwu to zagadnienie i pomogą w podjęciu optymalnych decyzji.

Powrót

Wpływ zmęczenia na zdolność postrzegania.

Na zdolność spostrzegania najważniejszy wpływ mają: zmęczenie i obawa przed popełnieniem błędu. Mózg koordynuje procesy zbierania i przetwarzania informacji z otoczenia. Jak każda część naszego ciała podlega prawom fizjologii? aby funkcjonować zużywa tlen, glukozę, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, potrzebuje przerw aby zregenerować zasoby.

Praca operatora wymaga przetwarzania dużej ilości informacji. Mózg operatora pracuje bardzo intensywnie. Dla postronnego obserwatora jest to "tylko" patrzenie w ekran. W rzeczywistości mózg operatora odbiera wiele napływających do niego bodźców z dwuwymiarowych monitorów. Przekłada je na trójwymiarowy model rzeczywistości. Różnicowanie sedna i kontekstu zdarzenia wymaga wykorzystania zasobów mózgu.
Intensywna praca, powoduje że operator szybko się męczy. Najbardziej optymalnym systemem pracy, który ogranicza wpływ zmęczenia, jest: krótkie okresy intensywnej pracy przerywane częstymi przerwami.

Powrót

Jakie są najczęściej popełniane błędy w ocenie sytuacji obserwowanej przez operatora?

Błędy, które są wymienione poniżej najczęściej popełniane są przez początkujących niedoświadczonych operatorów. Wynikają z małej wiedzy, niskiej znajomości środowiska, specyfiki przestępstw, schematów zachowań, braku pewności siebie w nowej pracy. Staż pracy, szkolenia i doświadczenie pozwalają obniżyć ilość błędów popełnianych przez operatorów.

• Nieuzasadniona reakcja (niewystarczająca ilość wskazówek). Aby zakwalifikować zachowanie obserwowanej osoby jako zdarzenie, operator powinien zidentyfikować więcej niż jedną wskazówkę, której źródłem jest obserwowany lub kontekst. Dopiero ciąg wskazówek jest podstawą do powiadomienia służb i rozpoczęcia interwencji. Przykład: Dwóch mężczyzn idzie ulica po drugiej w nocy. Nie jest to wystarczający powód do rozpoczęcia interwencji. Dopiero ustalenie że jeden z nich ma w ręku łom, który może posłużyć do wyważenia drzwi oraz że drugi obserwuje okolice (pełni rolę "stójki") pozwala zakwalifikować sytuację jako zdarzenie.
• Ignorowanie ciągu wskazówek. Operatorzy mogą ignorować ciągi wskazówek. Na ekranie monitora obserwują ciąg wskazówek, który jest wystarczający do podjęcia interwencji lub śledzenia celu. Nie wiążą pojedynczych wskazówek w całość - nie interpretują ich jako sygnałów zdarzenia. Tego rodzaju błąd wynika z braku wiedzy o środowisku, specyfice przestępstwa lub sposobach zachowania się przestępców. Konsekwencje: 1) wydłużenie czasu potrzebnego do rozpoczęcia interwencji, co może skutkować nawet utratą życia przez ofiarę przemocy. 2) wykrycie zdarzenia post factum. Zignorowane zdarzenie "wraca" do operatora, niestety często z tragicznymi konsekwencjami.
• Ignorowanie wystarczających wskazówek. Operatorzy dysponują wskazówkami, dającymi pewność że obserwują sytuację, którą należy zakwalifikować jako zdarzenie. Poszukują dodatkowych wskazówek, które dadzą im pewność. Przykład: młody mężczyzna kręci się w okolicy szkoły podstawowej. Jest ubrany w bluzę z kapturem - kaptur na głowie. Jest gorąco. To są wystarczające wskazówki aby operator prowadził obserwację w celu ustalenia jego intencji i doprowadzenia do ujęcia na gorącym uczynku (jeżeli jest dealerem lub zastrasza i okrada dzieci). Konsekwencje jak wyżej. Tego rodzaju błąd wynika z braku pewności siebie niedoświadczonych, początkujących operatorów.
• Nadmierna koncentracja na obiekcie obserwacji. Operator koncentruje prawie całą swoja uwagę na obiekcie/osobie obserwowanej. Nie obserwuje sytuacji w jakiej obiekt/osoba się znajduje. Nie ma pełnego oglądu sytuacji - nie zauważa relacji obiektu/osoby do innych obiektów/osób. Obserwowany i kontekst tworzą całość. Dopiero spojrzenie na całość pozwala prawidłowo ocenić sytuację. Przykład: Mężczyzna biegnie ulicą. Może biec do przystanku autobusowego, gonić psa, złodzieja portfela lub przed kimś uciekać. Operator powinien w taki sposób ustawić kamerę aby móc określić co jest przyczyną szybkiego poruszania się tej osoby.
• Brak znajomości środowiska. Operator powinien znać obszar który obserwuje jak "własną kieszeń". Powinien znać budynki, drzewa, każdy szczegół który pozwala mu określić jakie miejsce obserwuje. Do miejsc powinien przyporządkować ludzi, z ich cechami charakterystycznymi np. sposobem chodzenia, ubierania się, zwyczajami. większa ilość informacji, tym lepsza znajomość środowiska = wykrywanie anomalii. Przez anomalię rozumiemy każde odstępstwo od normy. Każdy "obcy" element, czynność, który nie pasuje do znanego operatorowi środowiska.
• Brak znajomości specyfiki przestępstw, profilów przestępców. Operator powinien znać osoby podejrzane o popełnianie przestępstw, skazane, które zamieszkują w obszarze za który jest odpowiedzialny. Powinien znać ich przyzwyczajenia, pory wychodzenia i powrotów do domu, znajomych z którymi spotykają się, spędzają czas. Konieczna jest znajomość sposobów najczęściej popełnianych przestępstw. Operator powinien wiedzieć jakich wskazówek, szukać na danym obszarze, aby zapobiegać popełnianiu przestępstw.
• Słaba znajomość mowy ciała. Ponad 70% informacji przekazywanych jest niewerbalnie - przez postawę ciała, napięcie mięśni ciała i twarzy, układ rąk, stóp itp. Mężczyzna który ma zaciśnięte pięści, nachylona do przodu sylwetkę, barki odniesione tak, że wydaje się być większy od siebie to mężczyzna który jest nastawiony agresywnie i wojowniczo do drugiej osoby. Nadmierny luz młodego chłopaka jest zasłoną dla wewnętrznego napięcia, które towarzyszy przygotowaniom do napadu na sklep.
  
  Prawidłowo wyselekcjonowani operatorzy są dobrymi obserwatorami i potrafią wychwytywać sygnały, które wysyłają ludzie. Problemem jest interpretacja, czyli nadawanie znaczeń tym sygnałom. Specjaliści: psycholodzy, oficerowie operacyjni policji, zwiadowcy wojskowi dysponują wiedzą o ludzkich zachowaniach. Operatorzy powinni być szkoleni z zakresu mowy ciała. Zakres ich wiedzy o body language powinien być ciągle rozszerzany.
• Brak znajomości procedur, schematów zachowań. Ludzie w pracy, w codziennym funkcjonowaniu wypracowują schematy, które ułatwiają im życie. Przykład: Powrót do domu � mężczyzna podjeżdża do bramy o 18.30, wychodzi z samochodu, otwiera bramę kluczem, który wyciąga ze schowka w aucie, wsiada, wjeżdża do na podwórko. Wysiada z samochodu, bawi się z psem. Po chwili wraca po teczkę i zamyka samochód. Idzie do domu. W progu wita go żona. Operator powinien znać schematy ludzkich zachowań. Jeżeli któryś z etapów schematu jest pominięty lub schemat zatrzymany, to operator powinien zastanowić się: DLACZEGO? W połączeniu z dodatkowymi wskazówkami pozwala to odpowiedzieć na pytanie CO SIĘ DZIEJE? Jeżeli operator obserwuje krupiera, który obok sekwencji znanych mu ruchów, wykonuje prawie co pewien czas prawie niezauważalny gest, może domniemywać że porozumiewa się z jednym graczem i próbuje oszukać kasyno, które go zatrudniło.
  

  Powrót